پايگاه اطلاع رساني كانون فني:

دكتر عباس آخوندی، رییس شورای عالی كانون به مناسبت فرا رسیدن سال نوی خورشیدی، پیامی را برای اعضا و هم‌دانشكده‌ای‌های فنی به رشته تحریر درآورده كه در پی‌ خبر می‌خوانید.

فايل صوتي پيام

به‌نام خدا

به پیش‌باز نوروزِ 1399

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم

اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم

سال 98 غم بر این دیار و پیرامون لشکر انگیخت. سیلاب در فروردین، زلزله و خشم در آبان کام مردم ایران را تلخ کردند. لشکر غم هم‌چنان از پای ننشست و دست‌دردست قهر طبیعت شرنگی تلخ‌تر را به‌کام ایرانیان و جهانیان فروبُرد. پدیده‌ی بیماری کرونا و پنجه‌ی کاری آن هراسی را بر ایران و جهان چیره ساخت که هم زندگانی تک تک آدمیان را فرا گرفت و هم زندگی جمعی آنان را درنوردید.

با این وجود هُش و رای ایرانیان و خوی دیگردوستی ایشان رفته‌رفته در برابر این لشکرآرایی، صف ‌کشید و فضا را برای شنیدن بوی بهبود آماده ساخت. پیام در خانه بمانید ولیک، از یک‌دیگر بی‌خبر نمانید، در کنار تلاش جمعی همه‌ی سازمان‌های دولتی و لشکری و نهادهای مردم‌نهاد و نیک‌اندیش و طبیبان، پرستاران و مددکاران و فعالان از صنف‌ها و حرفه‌های مختلف کم‌کم کارساز می‌شود و باز شور و امید زندگی را به خانه‌ها باز می‌گرداند.

البته مردم ایران در همین تاریخ نزدیک خود، پیش از این نیز با پدیده‌هایی فقر و تنگدستی، شیوع وبا، چیرگی جهل و خرافه و بروز شورش‌های قومی و اجتماعی و در نهایت استیلای استبداد روبه‌رو بوده‌است. این بار نیز دامن‌گیر شدن فقر و بیماری، تازش نادانی و بیهوده‌گویی، ژرفا یافتن شکاف اجتماعی و گسترش بدگمانی و کین‌خواهی کیان ایران را تهدید می‌کند.

زخم‌های کهنه نه تنها، هم‌چنان باز مانده‌اند بلکه برخی‌شان ناسور و مزمن هم شده‌اند. افزون بر آن‌ها، زخم‌های جدیدی چون گسترش یافتنِ چیرگی تله‌ی فقر و تنگدستی، امکان گسیختگی بسیاری از کسب‌وکارها، افزایش بی‌کاری بر اثر ویروس کرونا معاش و زندگی مادی ایرانیان را بیش از پیش تهدید می‌کند.

کنون چه باید کرد؟ خِردِ ایرانی به ما می‌آموزد که در این تنگنای سخت باید خِرد را داور کرد. باید در میان خودِ ایرانی و در پهنه‌ی تمدنی ایران نرمی آورد و از تند خویی و پراکنده‌کردن ایرانیان و نوروزدوستان پرهیز و از دامن‌زدن به ستیز‌های بیشتر خودداری کرد. حتی آنان که به خرده‌نانی خوش‌اند و غمِ دیگران نمی‌خورند و جفا بر دیگری را روا می‌دارند، در نهایت ایرانی هستند و روزی به این خطای خود آگاه خواهند شد. کینِ آنان را نیز نباید به دل گرفت. ایمان به خدای بزرگ، تکیه بر دانش، توان‌افزایی در میان یاران، گسترش مهر و دوستی در میان ایرانیان، پایبندی به عدل و داد و چیرگی بر میل به کین‌توزی، در عینِ خطر کردن در میدان فرهنگ و سیاست و کاربست آموزه‌های تمدن ایرانی درآمیخته با آموزه‌های قرانی راه‌کار ماست.

اینک زمانی است که باید به مساله‌ی ایران در کلیّت‌اش پرداخت. طبیعت بر کسی رحم و شفقت ندارد و خویشی نیز با هیچ ملّتی نمی‌کند. ملّت‌هایی در این چرخه باقی می‌مانند که خردمندترند و فرایندها و فراگشت‌ها را بهتر می‌شناسند، نه آنان‌که پُرزورتر و پُرگوترند. سال 1399 را با داوری خرد، و با در پیش گذاشتن ایده‌ی ایران آغاز کنیم. باید توان اندوخت. میان یاران و تمام ایرانیان مهر گسترد و راستی را راهنمای خودساخت.

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد                 نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

نوروز بر همگان خجسته باد.

عباس آخوندی

رییس شورای عالی

کانون مهندسین فارغ‌التحصیل دانشکده فنی، دانشگاه تهران

1398/12/29