پایگاه اطلاع رسانی کانون فنی:

دکتر شمس‌الدین وهابی، استاد دانشکده مهندسی معدن پردیس دانشکده‌های فنی درگذشت.

پیکر وی ساعت 8:30۰ روز یکشنبه 20 مرداد از مقابل منزلش واقع در تهران، بزرگراه جلال آل احمد، ضلع جنوب غربی پل گیشا، خیابان کاردان، شهرک نسیم دانش، بلوک ۱۹ بدرقه شده و بهشت فاطمه لواسان به خاک سپرده می‌شود.

همچنین به همین مناسبت مراسم یادبودی ساعت 16 تا 17:30 دوشنبه 21 مرداد در مسجد نور تهران واقع در میدان فاطمی برگزار می‌شود.

دکتر وهابی علاوه بر فعالیت‌های دانشگاهی، بیش از یک دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی را برعهده داشت و در این کسوت خدمات ماندگاری در عرصه سیاسی و اجتماعی انجام داد.

کانون مهندسین فارغ‌التحصیل دانشکده فنی دانشگاه تهران این ضایعه را به خانواده فنی تسلیت گفته و برای آن مرحوم شادی روح آرزو می‌کند.

دکتر عباس آخوندی (عمران 68)، عضو شورای عالی کانون، در رثای این استاد فقید مطلبی را نگاشته که در پی می‌آید.

عباس آخوندی - 19 مرداد 98

دکتر شمس‌الدین وهابی به رحمت ایزدی پیوست. خدای تعالی او را مشمول رضوان و غفران ابدی خود کند و همه ما را نیز به نیکی پذیرا باشد.

شمس عزیز روحی سلامت و پراحساس داشت. هر چند دانشجوی رشته معدن بود ولی، در جوانی به حوزه فرهنگ و نمایش علاقمند بود. به‌یاد می‌آورم روزهای همکاری در جهاد سازندگی را. در طبقه پنجم ساختمان میدان انقلاب با هم هم‌اتاق بودیم. شب‌ها پس از کار طاقت فرسای روز، دوست داشت که نمایشنامه بنویسد. چند صفحه‌ای می‌نوشت و هر چند شب یکبار می‌گفت عباس! یک نمایشنامه نوشته‌ام ببین خوشت می‌آید و خودش بلند بلند شروع می‌کرد به خواندن متن. گاهی پیش از آن‌که من چیزی بگویم می‌گفت: نه این مالی نشد و کاغذها را پاره می‌کرد. می‌رفت تا چند شب بعد و متنی دیگر. منظورم از ذکر این خاطره، بیان آن روحیه‌ لطیف و حس تحول‌خواه شمس است.

یک بار در جهاد بچه‌ها قرار گذاشتند که به سبک و سیاق دوران فعالیت در انجمن اسلامی دانشجویان جلسه‌های انتقاد از خود بگذاریم. یادم نیست که شمس برگزاری این نشست‌ها را پیشنهاد کرد و یا در جمع به این نتیجه رسیدیم. ولی، یادم است که شمس تمام گفته‌ بچه‌ها را به تفصیل یادداشت می‌کرد و تلاش می‌کرد که جمع‌بندی درس‌آموز داشته باشیم. اگر به مدارک چهل سال پیش بازگردم شاید بخشی از دستخط‌های او را داشته باشم اگر در اسباب‌کشی‌ها از بین نرفته باشند. سلامت و جدیت او در کارها، حس مسئولیت و روحیه کار جمعی او ستودنی بود.

پس از جهاد، دست تقدیر مسیرهای متفاوتی را پیش پای هرکداممان گذاشت. لذا از آن به بعد کمتر او را دیدم. چند باری که او را دیدم از بیماری کلیه خیلی در رنج بود. یکبار هم که برای مداوا به انگلستان آمده بود از طریق دوست مشترکمان حسین با من تماس گرفت و ناهار آمد منزلمان. روز پر خاطره‌ای بود و پس از ناهار قدری به گشت و گذار رفتیم و از هر دری سخن گفتیم.

به هر روی شمس از عناصر موثر در فعالیت‌های سیاسی حزبی در ایران بود و از خود خاطره‌ی خوبی را در ذهن‌ها به‎‌جای گذاشت. این راهی است که همه باید بپیماییم. مهم آن است که با خاطره‌های خوب اطرافیان‌مان را ترک بگوییم و با قلبی مطمئن به دیدار حق بشتابیم. برای شمس عزیز از خدای تعالی رحمت واسعه و غفران ابدی را مسالت داریم.

یادش را همواره گرامی می‌داریم.

در پی درگذشت دکتر وهابی، هیات رییسه دانشگاه تهران، هیات رییسه پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران، دکتر مجدی، رییس دانشکده مهندسی معدن، هیات رییسه دانشکده مهندسی معدن، انجمن علمی دانشجویی دانشکده مهندسی معدن و بسیاری از تشکل‌های علمی و دانشگاهی و افراد حقیقی پیام‌های تسلیت جداگانه‌ای ارسال کردند که متن آن را می‌توانید در لینک‌های پیوست بخوانید.